به نام خدا

بعد از چهار ماه گذشتن از قراردادن قسمت اول این آموزش تصمیم گرفتم قسمت دوم رو قرار بدم

یه مرور یه خطی به آموزش قبلی:

۰- هممممه ی تایپ ها اعم از Int, String, Array, Dictionary,Struct و... (به غیر از کلاس و کلاژر ) وقتی داخل یه متغییر دیگه ای assign میشن در واقع یه کپیشون توی رم ساخته میشه و اون متغییر به این مقدار جدید اشاره میکنه یعنی با تغییر دادن این متغییر جدید روی متغیر قبلی هیچ تغییری ایجاد نمیشه

۱.سویفت از مدیریت حافظه مرجع شماری استفاده میکنه

۲. دو تا از تایپ های سویفت به صورت مرجع استفاده میشن و مرجع شماری فقط برای این دو تا نوع استفاده میشه اولیش کلاس ها هستن و دومیش Clouser ها

۳. وقتی یک کلاس یا Clouser ساخته میشه و در یک متغییر assign میشه retain count اون آبجکت برابر ۱ میشه و هرچقدر این آبجکت رو در متغییر های دیگه assign کنیم یکی به این عدد اضافه میشه  و هرموقع متغییر ها scope شون تموم بشه یا خودمون برابر با nil قرارشون بدیم از این عدد کم میشه تا به صفر برسه و اون آبجکت ساخته شده از توی رم حذف بشه

۴. اگر یک کلاسی رو بسازیم و توی اون کلاس توی scope اصلی اون کلاس یک کلاس دیگه ای رو تعریف کنیم و بهش مقدار بدیم و براش کلاس فعلیمون رو بفرستیم یه retain cycle ساختیم که هیچوقت از توی رم حذف نمیشه (راه های هندل کردن چنین مشکلی رو توی این پست بررسی میکنیم)

بسم الله الرحمن الرحیم

ماتریس ها همیشه توی دوران دبیرستان و کنکور توی ریاضیات و هندسه تحلیلی همراه ما بودن و شاید ما یه جورایی حقشون رو ادا نکردیم چون ماتریس ها خیلی کاربرد دارن

سخت ترین چیزها توی ماتریس، ضرب کردن و همچنین پیدا کردن دترمینان ماتریس های بزرگتر از ۲ در ۲ بود.

kبه نام خدا

توی قسمت اول فهمیدیم که RxSwift به چه کاری میاد شاید شما با مطالعه همون قسمت رفتید و توی اینترنت سرچ کردید که سریع تر یاد بگیرید اما با یه عالمه کد مواجه شدید

اشکالی نداره RxSwiftهمینجوریه یعنی کدهاش به ظاهر دشوار و طولانیه که آدم گاهی به ذهنش میرسه بیخیال بشه اما وقتی یادگرفت لذت میبره از خوندن و نوشتنش

به نام خدا

یکی از مباحث مهم توی هر زبانی طریقه هندلینگ ارور های موجود در برنامه به بهترین شکل هست